Περίληψη Όταν κάποιος είναι απρόθυμος να εργαστεί, είναι μάλλον απίθανο να είναι πραγματικά τεμπέλης, δηλαδή να μην του αρέσει καμία δημιουργική απασχόληση, γιατί η δημιουργικότητα είναι ανάγκη όλων σχεδόν των ανθρώπων. Οι συνηθέστεροι παράγοντες που τον κάνουν να αδρανεί ή να κωλυσιεργεί μπορεί να είναι ένα αίσθημα ματαιότητας να προσπαθήσει γιατί υποτίθεται πως δεν θα τα καταφέρει ή φόβος αποτυχίας γιατί
Περίληψη Κατ’ αρχήν δειλός δεν είναι αυτός που έχει φόβο, αλλά εκείνος που υποχωρεί μπροστά στο φόβο του. Επιπλέον, δειλός δεν είναι κάποιος επειδή όπως σχεδόν όλοι υποχωρεί μπροστά σ’ έναν πολύ μεγάλης έντασης φόβο, αλλά εκείνος που υποχωρεί μπροστά σ’ ένα φόβο ακόμα και μικρής ή μέτριας έντασης τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι υπερνικούν. Στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές που κάποιος αναστέλλεται από
Περίληψη Κατ’ αρχήν εγωιστής δεν είναι κάποιος που κοιτάζει το συμφέρον του αλλά εκείνος που το κάνει αυτό χωρίς να ενδιαφέρεται για τους άλλους. Όμως αν σε μία δύσκολη χρονική περίοδο της ζωής του κάποιος φέρεται έτσι επειδή έχει περισσότερη ανάγκη να πάρει από τους άλλους παρά δυνατότητα να τους δώσει, τότε πάλι δεν είναι εγωιστής. Τις περισσότερες φορές που
Είναι διαδεδομένη η πεποίθηση ότι κάποιος που δεν διακόπτει κάποιες βλαβερές συνήθειες, δεν έχει δύναμη θέλησης. Π.χ. κάποιος που δεν μπορεί να κόψει το τσιγάρο ή το υπερβολικό φαγητό ενώ το θέλει, θεωρείται συχνά ως άνθρωπος ψυχικά αδύναμος, χωρίς «δύναμη χαρακτήρα» κ.λπ.. Όμως υπάρχει μία καλύτερη εξήγηση γι αυτό το φαινόμενο η οποία έχει να
Πολλές φορές σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας ή για άλλους όταν έχουμε πολλές αποτυχίες στη ζωή μας, ότι είμαστε ή είναι ανίκανοι, άχρηστοι ή αποτυχημένοι (με την έννοια της γενικής αποτυχίας στη ζωή, όχι των σποραδικών αποτυχιών). Πριν εξετάσουμε κατά πόσο είναι εύστοχη αυτή η κριτική του εαυτού ή των άλλων, θα χρειαστεί να διευκρινίσουμε
Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που αντιδρούν υπερβολικά σε διάφορες καταστάσεις. Μπορεί να θυμώνουν, να «αρπάζονται», να αγχώνονται, να φοβούνται, να στενοχωριούνται, να παραπονιούνται κ.λπ. σε βαθμό δυσανάλογα μεγάλο προς το όποιο γεγονός, όπως κάτι που είπε ή έκανε κάποιος άλλος ή κάτι που τους συνέβη γενικά. Έχουμε την τάση αυτούς τους ανθρώπους (ή τους εαυτούς μας